Εδώ και καιρό φαινόταν η διάθεση που υπάρχει στην κυβέρνηση και στο Υπερταμείο να τραβήξουν μία γραμμή στην υπόθεση της ΔΕΘ και να κάνουν μία νέα εκκίνηση. Είναι αλήθεια ότι το θέμα ταλαιπώρησε την κεντρική διοίκηση της κυβέρνησης, που έδειξε μία ασυνήθιστη αναποφασιστικότητα στο να πάρει αποφάσεις για το μέλλον της έκθεσης.
Θυμίζουμε ότι η ανάπλαση είχε συμπεριληφθεί στις 6 μεγάλες προτεραιότητες της κυβέρνησης του Κυριάκου Μητσοτάκη στις προγραμματικές δηλώσεις του 2019. Και μόνο αυτό αρκεί για να καταλάβει κανείς ότι υπήρξαν σημαντικές καθυστερήσεις και ότι φτάσαμε μέχρι το 2026 χωρίς να έχει μπει ούτε ένα λιθαράκι στο project της νέας έκθεσης.
Δεν είναι της ώρας να συζητήσουμε το γιατί και το πώς των καθυστερήσεων. Απλά θυμίζουμε την αποφασιστικότητα που είχε δείξει το 2019 ο Κυριάκος Μητσοτάκης στην υπόθεση του Μετρό και των αρχαίων της Βενιζέλου, όπου εν μέσω πολύ πιο έντονων από ό,τι στην περίπτωση της ΔΕΘ διαφωνιών, αλλά και πιέσεων από τη μεριά της κοινής γνώμης της Θεσσαλονίκης, έλαβε μία δύσκολη και τολμηρή απόφαση που τελικά τού βγήκε. Αν δεν το είχε κάνει τότε, μπορεί ακόμη να μην είχαμε Μετρό στη Θεσσαλονίκη.
Δεν έγινε το ίδιο με τη ΔΕΘ, όπου η κυβέρνηση έδειξε να διακατέχεται από μία αμφισημία για το πού θέλει να πάει το project, το πόσο μεγάλο θα είναι, το τι είδους χρηματοδότηση θα έχει και το αν θα συμμετάσχει ο ιδιώτης.
Το αποτέλεσμα; Σε μία πόλη, όπου ο καθένας έχει άποψη και όπου οι φορείς σπάνια συνεννοούνται μεταξύ τους (και συχνά αλληλοϋπονομεύονται…), ο καθένας τραβούσε από το μανίκι την κυβέρνηση. Τελικά με 1.000 ζόρια φτάσαμε στην απόφαση του φετινού καλοκαιριού πάλι δια στόματος Μητσοτάκη.
Όμως η καθυστέρηση δημιούργησε απόνερα και «αντι-ρεύμα», δηλαδή αυτό που πάντα υπάρχει στη Θεσσαλονίκη όταν πάει να γίνει ένα μεγάλο έργο. Οι κινήσεις πολιτών να αμφισβητούν.
Το σχήμα διοίκηση του φορέα που ανακοινώθηκε την Παρασκευή στέλνει ένα σαφές μήνυμα: Ότι κυβέρνηση και Υπερταμείο προχωρούν με ένα σχήμα έκπληξη και σε μία νέα διοίκηση, όπου δεν επικράτησαν τα γνωστά φαβορί και η οποία δεν προέρχεται από τους παραδοσιακούς φορείς της πόλης.
Άρα, θεωρητικά δεν είναι και «ευάλωτη» σε πιέσεις, που έπαιξαν και αυτές το ρόλο της στην καθυστέρηση του project. Μένει να δούμε αν η νέα διοίκηση θα ισορροπήσει στο δύσκολο τοπίο της Θεσσαλονίκης και αν κυβέρνηση και Υπερταμείο θα δείξουν την πρέπουσα αποφασιστικότητα και συγκέντρωση για να τρέξει το project.