Υπάρχει άραγε ακόμη πιο κάτω;

Παρακολουθώ για όσο διάστημα μπορώ να διατηρώ την ηρεμία μου, τα όσα διαδραματίζονται στην εξεταστική επιτροπή για το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ και δεν σας κρύβω ότι σηκώνω τα χέρια ψηλά. Πρώτα από όλα αποδεικνύεται, κατά την ταπεινή μου γνώμη, το πόσο μεγάλο λάθος συνιστά η επιλογή της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας να μην αποδεχτεί την πρόταση για σύσταση προανακριτικής επιτροπής (ουσιαστικά εισαγγελικής αρχής) και να αρκεστούν σε μια εξεταστική η οποία αφενός αθωώνει και συγκαλύπτει τις πολιτικές ευθύνες και αφετέρου διασκορπίζει τις όποιες κατηγορίες και τις συνακόλουθες ευθύνες σε τέτοιο βαθμό, ώστε να διαμορφώνεται η εντύπωση της συλλογικής ευθύνης συλλήβδην της συντεταγμένης ελληνικής πολιτείας: κυβέρνηση, κόμματα, δικαιοσύνη, ελεγκτικές αρχές, υπάλληλοι, εταιρείες, αγρότες, περαστικοί και κάθε καρυδιάς καρύδι.

Αν η επιδίωξη ήταν να διαμορφωθεί η πεποίθηση ότι το πολιτικό σύστημα και ειδικά η κυβέρνηση θέλησε με αυτήν την επιλογή να βρει την ρίζα των χρόνιων παθογενειών -του διαχρονικού κακού- και να διορθώσει τα πράγματα, πλανήθηκε πλάνη οικτρή. Αν ήταν να διασκορπίσει τις ευθύνες ώστε να αποφύγει το πολιτικό κόστος, το πέτυχε μόνον σε ό,τι αφορά στο ποινικό σκέλος (απαλλαγή δια της παραγραφής των πολιτικών προϊσταμένων), αλλά χρεώνεται σε υπερθετικό μάλιστα βαθμό την ευθύνη των δικών της παιδιών που αποδεικνύεται ότι έστησαν πάρτι χωρίς την παραμικρή συστολή και δίχως όριο. Μετά τα κωμικοτραγικά της Σεμερτζίδου και του Μαγειρία με τη Φεράρι και τη μαμά του που κάθε τόσο του δώριζε μερικές εκατοντάδες χιλιάρικα από χρήματα που είχε… στο σεντούκι από τα χρόνια της νιότης της, ήρθε η ώρα του Ξυλούρη- του περιώνυμου Φραπέ, να ευτελίσει κάθε διαδικασία.

Προσπαθώντας να διατηρήσω όσο γίνεται την ψυχραιμία μου για το «δικαίωμα της σιωπής» και το «γιατί πρέπει να ξέρω τι δουλειά κάνει ο 25χρονος γιός μου και πώς πήρε την Πόρσε», διατυπώνω τρία ενδεχόμενα και ένα συμπέρασμα στα οποία έχω καταλήξει.

Πρώτο ενδεχόμενο, ο τύπος να είναι τόσο ένοχος από όλες τις πλευρές, ώστε οτιδήποτε έλεγε- αν μιλούσε- θα έμπαινε απευθείας μέσα, οπότε δια της σιωπής κερδίζει χρόνο ελπίζοντας… (αν ήταν αθώος, θα μιλούσε και μάλιστα θα ούρλιαζε)

Δεύτερο ενδεχόμενο, να απέκτησε κι αυτός την γνωστή αλαζονεία των ισχυρών και να νιώθει άτρωτος από τους νόμους, πιστεύοντας βαθιά ότι δεν θα τον ακουμπήσει κανείς.

Τρίτο ενδεχόμενο, να ήθελε να στείλει ένα μήνυμα πως αν νιώσει εκτεθειμένος από εκείνους που ξέραν και ίσως «μαζί τα φάγανε», θα πάψει να σιωπά να θα τους πάρει όλους μαζί του.

Όσο για το συμπέρασμά μου, να το περιγράψω με ένα τρίτο ερώτημα. Πόσο πιο κάτω μπορούμε να φτάσουμε; Υπάρχει άραγε και πιο κάτω ή πλέον ξύνουμε τον πυθμένα;

* Εβδομάδα των παθών θα είναι για την κυβέρνηση αυτή που ξεκινά αύριο. Όχι για πολλούς, αλλά για έναν και μόνον λόγο: τα μπλόκα των αγροτών. Αν αυτά δεν διαλυθούν και δεν επιστρέψουν οι εξεγερμένοι αγρότες στα χωριά τους, κανείς δεν θα κάνει ευτυχισμένα Χριστούγεννα.

Δεν χρειάζεται να επεκταθώ στο τι θα σημαίνει Χριστούγεννα χωρίς εύκολη τροφοδοσία της αγοράς, με προβλήματα στις μετακινήσεις των ανθρώπων και κυρίως- με την εικόνα των ανθρώπων της υπαίθρου να ζεσταίνουν τα χέρια τους σε πρόχειρα στημένες θερμάστρες κάρβουνου στα μπλόκα των οδικών αξόνων της χώρας.

Μεγάλος μπελάς για την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη ο οποίος ως τώρα κατάφερε να αποφύγει κατά την διάρκεια της θητείας του τέτοιας δυσκολίας θέμα.

Πάρα πολλές φορές στο παρελθόν, ζήσαμε αγροτικές κινητοποιήσεις, μπλόκα, αποκλεισμούς, επεισόδια, επεμβάσεις ΜΑΤ. Αυτή όμως τη φορά, τα πράγματα είναι διαφορετικά σε σημαντικό βαθμό.

* Πρώτα από όλα, γιατί η κινητοποίηση είναι μαζικότατη, καθώς σε αυτήν δεν μετέχουν μόνον ορισμένοι, είτε με την έννοια της καλλιέργειας ή της περιοχής, ή της πολιτικής τους τοποθέτησης, αλλά άπαντες. Γεωργοί κάθε είδους, κτηνοτρόφοι, αλιείς, και όλοι αυτοί ανεξαρτήτως κομματικής προτίμησης. Δεν είναι άγνωστο πως στα περισσότερα μπλόκα πρωτοστατούν οι γαλάζιου αγρότες, που εμφορούνται μάλιστα από ιδιαίτερη αποφασιστικότητα και αδιαλλαξία.

Δεύτερο, γιατί όλοι οι διαμαρτυρόμενοι για τα έτσι κι αλλιώς μεγάλα προβλήματά τους, έχουν γίνει έξαλλοι με τα όσα αποκαλύφτηκαν για το πάρτι που έστησαν επιτήδειοι με πλάτες εις βάρος τους πλουτίζοντας υπερβολικά- και κυρίως άδικα- από τις επιδοτήσεις του ΟΠΕΚΕΠΕ.

* Τρίτο, γιατί είναι η πρώτη φορά τουλάχιστον για τα τελευταία χρόνια, που η κοινή γνώμη όχι μόνον δεν αντιδρά, όχι μόνον δεν δυσφορεί για την ταλαιπωρία, αλλά τάσσεται στο πλευρό των κινητοποιημένων. Δεν ξέρω αν αυτή η τάση συνεχιστεί αν πλησιάσουν τα Χριστούγεννα και διογκωθούν τα προβλήματα λόγω του αποκλεισμού (αύξηση τιμών, ελλείψεις αγαθών κλπ), αλλά μέχρι τώρα δεν γκρινιάζουν ούτε οι… φορτηγατζήδες που είναι τα πρώτα θύματα των μπλόκων.

* Με αυτά ως δεδομένα, είμαι βέβαιος ότι η κυβέρνηση θα αφήσει κατά μέρος τη γραμμή του δεν μπορούμε να δώσουμε κάτι περισσότερο και θα τους δώσει. Θα αλλάξει νόμους, κανονισμούς και διατάξεις, θα μεταφέρει πόρους, και ξύνοντας τον πάτο των κρατικών ταμείων θα προχωρήσει σε μεγάλο πακέτο παροχών. Δεν μπορώ να φανταστώ μια διαφορετική εξέλιξη: να διαλύσει τα μπλόκα δια της βίας για παράδειγμα, ή ανάβοντας πράσινο φως σε εισαγγελικές διώξεις για βαριά πλημμελήματα ή και κακουργήματα ακόμη όπως υπονοήθηκε αρχικά με τις αναφορές για σύσταση εγκληματικής οργάνωσης.

Η ανεμπόδιστη είσοδος των τρακτέρ στην Θεσσαλονίκη το μεσημέρι της Παρασκευής- για να μην πω η διευκόλυνση τους- και το κατέβασμα των τόνων, φανερώνει τις προθέσεις της κυβέρνησης να πορευτεί σε γραμμή υποχώρησης.

* Η αλλαγή ρότας, φάνηκε από τις τροπολογίες που κατατέθηκαν αιφνιδιαστικά με τις οποίες παρατείνεται αποκλειστικά για το έτος 2025, η προθεσμία καταβολής της ειδικής ασφαλιστικής εισφοράς υπέρ του ΕΛ.Γ.Α. έως 30 Σεπτεμβρίου 2026, αλλά και παρέχεται η δυνατότητα στον οργανισμό να χορηγεί προκαταβολές αποζημιώσεων και στους παραγωγούς που υπέβαλαν ενιαία αίτηση ενίσχυσης ακόμη και εάν οφείλουν το σύνολο ή μέρος της ειδικής ασφαλιστικής εισφοράς, κατά παρέκκλιση των κείμενων διατάξεων.

Με άλλη τροπολογία, δίνεται η ευχέρεια στον ΕΛ.Γ.Α. να χορηγεί με απλή απόφαση του Διοικητικού του Συμβουλίου, προκαταβολή έως ογδόντα τοις εκατό (80%)της εκτιμηθείσας αποζημίωσης που δικαιούνται και να καθορίζει ποσοστό προκαταβολής διαφορετικό ανά ζημιογόνο αίτιο, ανά προϊόν ή ανά γεωγραφική ζώνη, κατά παρέκκλιση των κείμενων διατάξεων.

Επίσης παρατείνεται η προθεσμία οριστικοποίησης από τον ΕΛ.Γ.Α. και αποστολής στην Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων (Α.Α.Δ.Ε.) προς βεβαίωση οφειλών των ασφαλισμένων παραγωγών που προέρχονται από την ειδική ασφαλιστική εισφορά των ετών 2020, 2021 και 2022.

* Ελπίζω να μην φτάσουμε στο αλήστου μνήμης «όλα τα κιλά- όλα τα λεφτά», αλλά νομίζω πως το «Τσοβόλα δώστα όλα» δεν θα το αποφύγουμε.

Για να δούμε…

* Δημοσιεύτηκε στη "ΜτΚ" στις 14.12.2025