Θεσσαλονίκη: Προβολή ντοκιμαντέρ για την ενημέρωση και την ευαισθητοποίηση του κοινού σε θέματα ατόμων με αναπηρία

- Newsroom

 Την πεποίθηση ότι «ο έρωτας είναι ο απόλυτος εξισωτής, με την έννοια ότι στον έρωτα ο καθένας βλέπει τον άλλον σαν απόλυτα ίσο» εκφράζει ο Ελληνοϊρανός βραβευμένος σκηνοθέτης και παραγωγός Σιαμάκ Ετεμάντι, μιλώντας στο ΑΠΕ - ΜΠΕ, με αφορμή την προβολή του ντοκιμαντέρ του «Από τι είμαστε φτιαγμένοι» απόψε στη Θεσσαλονίκη, στο πλαίσιο καμπάνιας για την ενημέρωση και την ευαισθητοποίηση του κοινού σε θέματα ατόμων με αναπηρία. «Εκεί δεν νοιάζει κανέναν αν κάποιος είναι πλούσιος ή φτωχός, αν έχει κάποια αναπηρία ή όχι, αν είναι ξένος ή όχι καθώς η ανθρώπινη εμπειρία μπαίνει σε μια άλλη βάση» σχολιάζει ο κ. Ετεμάντι και προσθέτει ότι το θέμα του ντοκιμαντέρ είναι ο έρωτας μέσα από το πρίσμα της αναπηρίας.

         «Γνώρισα τον Άρη, όταν ήταν 23 ετών, φοιτητής ψυχολογίας. Είναι τετραπληγικός από τη γέννα και πάρα πολύ δραστήριος άνθρωπος. Αυτό που με κέρδισε ήταν ότι μου είπε πως ήθελε να κάνει μια πτυχιακή εργασία για τα στερεότυπα στην ελληνική κοινωνία γύρω από την ερωτική ζωή των αναπήρων. Και αυτό μου φάνηκε ότι είναι ένα πάρα πολύ ωραίο θέμα για να γίνει ένα ντοκιμαντέρ» αναφέρει χαρακτηριστικά. Τα γυρίσματα του ντοκιμαντέρ διήρκεσαν πέντε χρόνια και απόψε προβάλλεται στις 8 το βράδυ στο Ολύμπιον, στο πλαίσιο της εκστρατείας αντικτύπου σε διοργάνωση Impact Screening: Aegos Films, Νεανικό Πλάνο, Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, με την υποστήριξη των: Creative Hub - ΕΚΚΟΜΕΔ, AVE S.A, Film Office Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας, υπο την Αιγίδα του Δήμου Θεσσαλονίκης και με χορηγό Επικοινωνίας την ΕΡΤ.

         Σχετικά με την καμπάνια σχολιάζει ότι στόχος της είναι «να γίνει μια ουσιαστικά γενναία συζήτηση πάνω σε αυτό το θέμα γιατί είναι ένα θέμα ταμπού». Παράλληλα επισημαίνει: «Η μεγαλύτερή μου έκπληξη - επειδή ασχολούμαι πέντε έξι χρόνια με αυτό - είναι ότι ακόμη και σήμερα, όταν μιλάω με ανθρώπους γύρω μου, η πρώτη ερώτηση που ακούω, το πρώτο στερεότυπο είναι: ‘μα κάνουν σεξ οι ανάπηροι;’ Είναι το απόλυτο αυτονόητο. Γιατί μετά λένε: ‘μα έχουν πιο σοβαρά προβλήματα’ και η απορία που ακολουθεί είναι: ‘πως κάνουν;’. Πολλοί έχουν δηλαδή αυτή την περιέργεια. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχει πολύς χώρος για συζήτηση. Το θέμα αποτυπώνεται και στην ταινία και εμείς θέλουμε να το τονίζουμε: το σώμα του άλλου δεν είναι αντικείμενο, ούτε είναι κάτι που πρέπει να ωραιοποιηθεί ή να θυματοποιηθεί. Μιλάμε απλώς για ανθρώπους».

         Σε ό,τι αφορά την ορατότητα των ατόμων με αναπηρία διατυπώνει την εκτίμηση ότι στο εξωτερικό κυκλοφορεί έξω πολύ περισσότερος κόσμος με αναπηρία σε αντίθεση με την Ελλάδα, με εξαίρεση, όπως λέει, την πόλη της Κομοτηνής που χάρη στη δράση συγκεκριμένων ομάδων είναι πολύ πιο προσβάσιμη σε σχέση με το παρελθόν. Στο πλαίσιο αυτό θεωρεί ότι η ευκολότερη πρόσβαση σε δημόσιους χώρους αυτομάτως αυξάνει και την ορατότητα των ατόμων με αναπηρία ενώ σημαντική είναι και η παρουσία τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, η παρουσία πολιτικών και δημόσιων προσώπων με αναπηρία αλλά και το έργο ανθρώπων όπως ο Δημήτρης Ζώρζος, ένας σεξουαλικός βοηθός, ο οποίος με τη δράση του ευαισθητοποίησε πολύ κόσμο.

         «Σίγουρα τώρα είναι πιο εύκολο να μιλήσουμε. Στην ταινία συναντώνται διαφορετικές γενιές. Είναι και ο Άρης που πάει σε μια συζήτηση στον σύλλογο παραπληγικών, είναι κάποιοι άνθρωποι μεγαλύτερης ηλικίας που διηγούνται ιστορίες από το παρελθόν τις οποίες δύσκολα μπορεί κανείς να πιστέψει. Δεν μπορεί κανείς να πιστέψει πόσο μεγάλος αποκλεισμός τους υπήρξε και τόσο δύσκολη κατάσταση. Αυτά εγώ νομίζω ότι πια βελτιώνονται» υπογραμμίζει χαρακτηριστικά.

         Αναφέρεται, άλλωστε, σε ένα στιγμιότυπο του ντοκιμαντέρ, που απεικονίζει μια παιδική ζωγραφιά, φτιαγμένη από τα χέρια ενός εξάχρονου παιδιού, με αφορμή μια παρουσίαση σε κάποιο σχολείο σχετικά με την αναπηρία. «Στη ζωγραφιά εμφανίζονται δύο χαρακτήρες του ντοκιμαντέρ που χορεύουν. Είναι ένας άνδρας με αναπηρία και μια γυναίκα χωρίς αναπηρία» συμπληρώνει.

         Ο κ. Ετεμάντι δίνει ιδιαίτερη έμφαση στη συζήτηση που θα ακολουθήσει μετά την προβολή της ταινίας για την οποία περιορίζεται στο να πει ότι «χωρίζεται σε τρία κεφάλαια: το σώμα, την ψυχή και το πνεύμα» ενώ σχολιάζει ότι από αυτό το ντοκιμαντέρ γνώρισε και την ομάδα «Εν δυνάμει» που αποτελείται από ανάπηρους και μη ανάπηρους καλλιτέχνες και δραστηριοποιείται εδώ και 15 χρόνια. Έτσι δημιούργησε ένα ακόμη ντοκιμαντέρ με τον ομώνυμο τίτλο, την υποστήριξη του Film Office της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας και με οδηγό τον Δημήτρη, χαρακτήρα της ταινίας και μέλος της ομάδας. «Ο Δημήτρης ήταν ο οδηγός μας στην πόλη. Ο ίδιος γνωρίζει όλα τα λεωφορεία και τις διαδρομές τους στη Θεσσαλονίκη. Έμπαινε σε λεωφορεία και εμείς μπαινοβγαίναμε μαζί του. Η αλήθεια είναι ότι ήταν απολαυστικό. Μερικές φορές οι άνθρωποι εκπλήσσονταν όταν έβλεπαν μια κάμερα να μπαίνει μέσα σε ένα λεωφορείο αλλά μετά καταλάβαιναν όταν έβλεπαν τον Δημήτρη να χαιρετάει τους οδηγούς που τους ήξερε όλους» σημειώνει.

         Ο ίδιος χαρακτηρίζει συναρπαστική την ενασχόληση με μεγάλα υπαρξιακά θέματα όπως αυτά που πραγματεύεται στα ντοκιμαντέρ του, δηλώνει ότι αγαπάει τη Θεσσαλονίκη και τα πρόσωπα της πόλης και εκφράζει την χαρά του που άνθρωποι και οικογένειες μιλούν πια ανοιχτά για το θέμα της αναπηρίας. «Είναι ένα μεγάλο ταξίδι σε έναν χώρο ιδιαίτερο, αν και όλοι μας έχουμε επαφή, έχουμε την αναπηρία γύρω μας. Απλώς μέχρι να ευαισθητοποιηθούμε είναι λίγο σαν να είναι αόρατοι αυτοί οι άνθρωποι. Σκεφτόμουν και τη δική μου ζωή. Όταν αρχίζαμε με τον Άρη εγώ έλεγα στον κόσμο ότι δυστυχώς δεν είχα κάποιον άνθρωπο με αναπηρία στο στενό μου κύκλο και δεν είχα καταλάβει το μέγεθος του προβλήματος. Αλλά μετά το σκέφτηκα και θυμόμουν συνεχώς ότι είχα, είχα και έναν γείτονα, είχα και έναν ξάδελφο. Αλλά με κάποιον τρόπο αν κάποιος ή κάποια δεν είναι πάρα πολύ παρών ή παρούσα το αγνοούμε» λέει. Τονίζει, τέλος, ότι «μιλώντας για τον έρωτα, μιλάει κανείς για όλα τα προβλήματα, γιατί για να μπορέσει ένας συμπολίτης μας με αναπηρία να έχει μια ερωτική ζωή, πρέπει να υπάρχει ορατότητα, να έχει ο ίδιος κοινωνική ζωή, να μπορεί να βγει από το σπίτι, να έχει μια γενική αντίληψη των πραγμάτων από τον γύρω κόσμο που θα του επιτρέπει να υπάρχει σε αυτό το χώρο».

         Στην εκδήλωση που θα γίνει απόψε μετά την προβολή της ταινίας «Από τι είμαστε φτιαγμένοι» θα συμμετέχει η κωμικός Κατερίνα Βρανά η οποία θα συνομιλήσει με τους θεατές και τους συντελεστές του ντοκιμαντέρ. Σημειώνεται ότι στο ντοκιμαντέρ πρωταγωνιστεί και η Θεανώ Κόντα, τετραπληγική ηθοποιός ενώ τη μουσική συνέθεσε ο Μάνος Μυλωνάκης. Η προπώληση εισιτηρίων γίνεται μέσω του συνδέσμου https://www.more.com/gr-el/tickets/cinema/apo-ti-eimaste-ftiagmenoi ενώ οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να αναζητήσουν περισσότερες πληροφορίες στην επίσημη σελίδα της ταινίας στο Facebook και το Instagram.