2 ημέρες διήρκεσε η πρώτη κατάληψη της Νομικής σχολής στην Αθήνα

51 φοιτητές κλήθηκαν στον στρατό, ώστε να αποκοπεί το φοιτητικό κίνημα από την ηγεσία του

19 73

Στις 21 Φεβρουαρίου του 1973, αποφασίζεται από τους φοιτητές η πρώτη κατάληψη της Νομικής. Ο λόγος εντοπίζεται στην αναγκαστική στράτευση 37 ηγετικών προσωπικοτήτων των φοιτητικών νεολαιών. Λίγο μετά, έγιναν 51. Είχαν προηγηθεί, τον Οκτώβριο του 1972, εκλογές στους φοιτητικούς συλλόγους, υπό την απόλυτη επιστασία της Χούντας. Οι εκλεκτοί της δικτατορίας, με πολλές μεθοδεύσεις και νοθεία, υπερίσχυσαν στις περισσότερες Σχολές, εκτός από κάποια Τμήματα του Πολυτεχνείου. Με αφορμή αυτό το γεγονός, άρχισαν να οργανώνονται συστηματικότερα οι φοιτητικές νεολαίες, οι οποίες άρχισαν να διευρύνουν την παρουσία τους.

Παράλληλα με την κατάληψη, γύρω από το κτίριο της Νομικής, στο κέντρο της Αθήνας, συγκεντρώθηκε πλήθος κόσμου και πραγματοποιήθηκαν οι πρώτες συγκρούσεις με τις αστυνομικές δυνάμεις. Οι πρυτανικές Αρχές υπόσχονται διαμεσολάβηση, ώστε να λήξουν όλα ήσυχα, δίχως συλλήψεις από την πλευρά της αστυνομίας. Κατόπιν αυτού, οι φοιτητές αποχώρησαν δύο ημέρες μετά, αλλά έμεινε πίσω η πρώτη μαζική αντίδραση εναντίον της Χούντας. Πίσω από την κατάληψη, κύριοι οργανωτές ήταν δύο φοιτητικές νεολαίες, ο Ρήγας Φερραίος, συνδεδεμένος με το ΚΚΕ Εσωτερικού (είχε εκδηλωθεί ήδη, από το 1968 η διάσπαση του ΚΚΕ) και η Αντί-ΕΦΦΕ. Η κατάληψη της Νομικής είχε ιδιαίτερη βαρύτητα, αφού το φοιτητικό Κίνημα ανακάλυπτε τις δυνατότητές του αλλά και μία νέα πρακτική αντίδρασης.

Έτσι, άρχισε μία πλέον προσχεδιασμένη δράση, άρχισαν επαφές των στελεχών, εκτίμηση των προσφερόμενων μέσων προς επίτευξη συγκεκριμένων στόχων και οργανωτική προετοιμασία. Συγκέντρωνε, δηλαδή, όλα εκείνα τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν μία συγκροτημένη πολιτική πράξη. Συγχρόνως, σηματοδοτούσε την εντονότερη εμπλοκή των αριστερών φοιτητικών οργανώσεων στο αντιδικτατορικό Κίνημα. Οι κατασταλτικές δυνάμεις ενέτειναν τη δράση τους κατά των φοιτητών, η ΕΣΑ συνέλαβε και άλλα ηγετικά στελέχη και οι φοιτητές αποφάσισαν εκ νέου κατάληψη, στις 2 Μαρτίου, με προεξάρχουσα τούτη τη φορά την «Επαναστατική Αριστερά». Η απόπειρα είχε αιματηρή κατάληξη, αφού έπεσε πολύ ξύλο και πραγματοποιήθηκαν πολλές συλλήψεις. Το κέντρο της Αθήνας αναστατώθηκε, έγινε αισθητή η ύπαρξη ενεργούς αντίδρασης στο δικτατορικό καθεστώς.