Η μαγεία της χρυσής εποχής του ελληνικού κινηματογράφου αναβίωσε χθες (Δευτέρα 3 Νοεμβρίου) το βράδυ στο 66ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Το ΦΚΘ σε συνεργασία με την Φίνος Φιλμ, τίμησε 37 πρωταγωνιστές της δεκαετίας του 1960 σε μια βραδιά γεμάτη αναμνήσεις και συγκίνηση.
Ο Βασίλης Καΐλας, ο Δημήτρης Καλλιβωκάς, ο Γιώργος Κωνσταντίνου, η Χλόη Λιάσκου, η Μπέτυ Λιβανού, ο Σωτήρης Τζεβελέκος, η Αιμιλία Υψηλάντη και η Άννα Φόνσου ήταν εκεί για να μοιραστούν με το κοινό συναισθήματα και άγνωστες ιστορίες.
Παρουσιαστές της βραδιάς ήταν ο πρόεδρος του ΔΣ του Φεστιβάλ, Άκης Σακελλαρίου, και ο ηθοποιός Ιεροκλής Μιχαηλίδης.
Στην κατάμεστη αίθουσα Παύλος Ζάννας, ο Άκης Σακελλαρίου άνοιξε την εκδήλωση σημειώνοντας πως το ΦΚΘ μπορεί να φέρνει κάθε χρόνο αστέρες παγκόσμιου βεληνεκούς, αλλά δεν ξεχνάει τους Έλληνες σταρ ενώ τόνισε πως η ανταπόκριση του κόσμου είναι τόσο εντυπωσιακή, που θα προσπαθήσουν να διοργανώσουν ανάλογες εκδηλώσεις και στο μέλλον.
Ο Ιεροκλής Μιχαηλίδης από την πλευρά του, εξήγησε πως η ιδέα για αυτή την εκδήλωση ξεκίνησε στο σπίτι του Σπύρου Παπαδόπουλου, ο οποίος, όπως επεσήμανε, «ξέρει σχεδόν όλες τις παλιές ελληνικές ταινίες απ’ έξω». «Για μας είναι μάθημα υποκριτικής αυτές οι ταινίες, τις βλέπουμε ξανά και ξανά. Υπάρχουν αριστουργηματικές σκηνές που τις μελετάμε και συχνά δεν μπορούμε να τις φτάσουμε» είπε χαρακτηριστικά. Ο ηθοποιός μάλιστα, με αφορμή την παρουσία του θρυλικού διευθυντή φωτογραφίας της Φίνος Φιλμ, Νίκο Καβουκίδη, δήλωσε πως ο επόμενος σχεδιασμός είναι να τιμηθούν οι τεχνικοί του ελληνικού κινηματογράφου.
Εκ μέρους της Φίνος Φιλμ, ο Στάθης Καμβασινός είπε: «”Είμαστε λοιπόν μια πολύ ωραία ατμόσφαιρα” όπως έλεγε και ο Ντίνος Ηλιόπουλος. Και γιατί είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα, γιατί, όπως έλεγε και ο Ανδρέας Παπανδρέου, “απόψε έχουμε πραγματικό ραντεβού με την ιστορία”». Τόνισε επίσης πως στην Φίνος είναι πολύ υπερήφανοι που συμπράττουν στην κίνηση αυτή του φεστιβάλ. «Δυστυχώς λείπουν πολλοί αλλά, αυτή τη στιγμή, υπάρχουν "ιερά τέρατα" μπροστά μας που ήταν όλοι συντελεστές σε μια εποχή που άφησε ιστορία» είπε χαρακτηριστικά.
Στη συνέχεια παρουσιάστηκε ένα 45λεπτο βίντεο με κάποιους εκ των τιμηθέντων, παρόντων και απόντων να μοιράζονται ανέκδοτες ιστορίες, φωτογραφικά στιγμιότυπα και προσωπικά βιώματα από τα χρόνια της ακμής τους.
Αυτοί που εμφανίστηκαν στο βίντεο ήταν οι Μάρω Κοντού, Βασίλης Καϊλας, Χλόη Λιάσκου, Ξένια Καλογεροπούλου, Αλεξάνδρα Λαδικού, Ελένη Ανουσάκη, Ηρώ Κυριακάκη, Έλλη Φωτίου, Στέφανος Ληναίος, Άννα Φόνσου, Σωτήρης Τζεβελέκος, Καίτη Ιμπροχώρη, Γιώργος Πάντζας, Μπέτυ Αρβανίτη, Αιμιλία Υψηλάντη, Ελένη Ανουσάκη, Γιώργος Κωνσταντίνου και Γιάννης Βογιατζής.
Κατά τη διάρκεια του βίντεο οι ηθοποιοί απάντησαν σε ερωτήσεις και αποκάλυψαν άγνωστα στιγμιότυπα και παρελειπόμενα από την «χρυσή εποχή του ελληνικού κινηματογράφου» στην οποία ήταν πρωταγωνιστές.
Για παράδειγμα, η Αιμιλία Υψηλάντη θυμήθηκε πόσο συνήθιζε να την παρασύρει ο Θανάσης Βέγγος με την απίστευτη ενέργειά του «έκανε τα πάντα, συνέχεια» είπε χαρακτηριστικά.. Θυμήθηκε επίσης πόσο θαύμαζε την πίστη του και την αφοσίωσή του σε αυτό που έκανε. Μάλιστα, περιέγραψε και ένα σκηνικό τόσο επικίνδυνο, που μέχρι κι ο αείμνηστος ηθοποιός δεν κατάφερε να την παρασύρει. «Ήμασταν στα γυρίσματα της ταινίας “Ο Θανάσης, η Ιουλιέτα και τα λουκάνικα” (1970) και έπρεπε να ανέβουμε σε κάτι κεραμίδια για να ανοίξουμε ένα πανό. Εγώ με νυφικό και τακούνια, ήταν ήδη δύσκολο. Ο Θανάσης ήθελε μετά έτσι όπως ήμασταν να αρχίσουμε να κατεβαίνουμε από τα κεραμίδια, κρατώντας το πανό. Ε εκεί αρνήθηκα, θα σκοτωνόμουν» είπε.
Η Ελένη Ανουσάκη θυμήθηκε την πρώτη φορά που της φώναξε ο Γιάννης Δαλιανίδης. «Είμαστε στα γυρίσματα της ταινίας ”Ο Επαναστάτης Ποπολάρος” (1971) και έχουμε μια δύσκολη σκηνή στην πλατεία της Ζακύνθου. Εγώ είχα μια φράση να πω μόνο αλλά δεν τα κατάφερνα. Μετά από κάποια στιγμή ο Δαλιανίδης μου φώναξε για να με πιέσει για να το κάνω. Τελικά πέτυχε το αντίθετο απότελεσμα: έβαλα τα κλάματα. Το γύρισμα αναβλήθηκε και το κάναμε την επόμενη ημέρα, στην Κέρκυρα»,
Ο Βασίλης Καΐλας, μοιράστηκε μια ιστορία με τον Παντελή Ζερβό κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της «Μανταλένας» (1960). «Ο Παντελής Ζερβος ήταν μανιώδης ψαράς. Στα γυρίσματα της "Μανταλένας", ήμασταν στην Αντίπαρο. Εκείνος υποδυόταν τον παπά. Κάθε πρωί λοιπόν φόραγε τα ράσα του και πήγαινε για ψάρεμα στον μόλο. Καθόταν εκεί μέχρι να αρχίσει το γύρισμα. Εγώ, όντας ο αγαπημένος του, έπρεπε να τον ανταγωνιστώ στο ψάρεμα αλλά δεν τα κατάφερνα. Κάποια στιγμή, έπιασα ένα τεράστιο κέφαλο. Η χαρά μου ήταν τέτοια, που γύριζα σε όλο το νησί και φώναζα πως νίκησα τον κ. Παντελή».
Ο Γιάννης Βογιατζής περιέγραψε πως όταν είχε γύρισμα την άλλη μέρα δε μπορούσε να κοιμηθεί όλη τη νύχτα. «Ήμουν από τους λίγους ηθοποιούς που πριν βγει η ταινία με έβαζαν να την ξαναδώ» σημείωσε ενώ ο Γιώργος Παντζάς από την πλευρά του, τόνισε πως η πιο αστεία στιγμή ήταν το πρωί στο μακιγιάζ. «Εκεί γινόταν όλο το καλαμπούρι» είπε χαρακτηριστικά.
Η Μάρω Κοντού εξήγησε πως έχει κάνει 136 θεατρικά έργα αλλά παρόλα αυτά, όλοι την ξέρουν από τις ταινίες. «Ο κινηματογράφος είναι διαχρονικός και πιστεύω ότι και σε 100 χρόνια θα παίζονται αυτές οι ταινίες». Η ηθοποιός, έκανε ιδιαίτερη μνεία στην φιλία της με τον Γιώργο Κωνσταντίνου εξηγώντας πόσο καθοριστική υπήρξε για την ίδια.
Η Ξένια Καλογεροπούλου σημείωσε πως προτιμούσε τις κωμωδίες γιατί θεωρούσε πως τα δράματα είχαν πανομοιότυπα σενάρια ενώ επίσης περιέγραψε πόσο σημαντική ήταν η συνεργασία της με τον Ντίνο Ηλιόπουλο.
Ο Γιώργος Κωνσταντίνου είπε πως ο κινηματογράφος δικαίωσε τη σκέψη του ότι στις ταινίες υπάρχει διαχρονικότητα (το ανέλυσε στη συνέχεια), ενώ ο Σωτήρης Τζεβελέκος περιέγραψε ως καθοριστική την σχέση του με τον Νίκο Σταυρίδη.
Η Άννα Φόνσου παραδέχθηκε πως ήταν πολύ αργά όταν κατάλαβε ότι θα μπορούσε να κάνει πράγματα από τον κινηματογράφο και, τέλος, η Καίτη Ιμπροχώρη είπε πως κατάλαβε ότι ο κινηματογράφος μπορεί να δώσει λύση σε πολύ σημαντικά προβλήματα που έχει η κοινωνία.
Η απονομή των βραβείων
Την απονομή των βραβείων στους οκτώ παρόντες τιμώμενους ηθοποιούς έκαναν νεότεροι αναγνωρισμένοι συνάδελφοί τους.
Συγκεκριμένα, ο Βασίλης Χαραλαμπόπουλος βράβευσε τον Σωτήρη Τζεβελέκο λέγοντάς του πως «είστε η αιτία που μερικοί από εμάς γίναμε ηθοποιοί».
Δείτε το βίντεο από την αγκαλιά του Βασίλη Χαραλαμπόπουλου ατον Σωτήρη Τζεβελέκο:
Ο Σωτήρης Τζεβελέκος παρέλαβε συγκινημένος το βραβείο κάνοντας λόγο για «δάκρυα χαράς.» «Είναι μεγάλη μου τιμή να παίρνω βραβείο από αυτόν τον πολύ ταλαντούχο νέο ηθοποιό, έναν από τους πιο σπουδαίους της γενιάς του» τόνισε.
Η Χριστίνα Χειλά - Φαμέλη παρέδωσε το βραβείο στην Χλόη Λιάσκου η οποία μεταξύ άλλων είπε πως «μπορεί να μεγαλώσαμε αλλά μέσα μας παραμένουμε πάντα παιδιά».
Χαρακτηριστική είναι και η στιγμή που ο Ιεροκλής Μιχαηλίδης παραδίδει το βραβείο στον Δημήτρη Καλλιβωκά.
Δείτε το βίντεο:
Στη συνέχεια, η Κάτια Γουλιώνη απένειμε το βραβείο στην Άννα Φόνσου, εκφωνώντας έναν συγκινητικό λόγο για την ηθοποιό. «Από τα πρώτα βήματα της έδειξε μια θεατρική κινηματογραφική παρουσία που δεν περιορίστηκε απλώς στην εικόνα. Έδινε καρδιά σε κάθε ρόλο» σημείωσε μεταξύ άλλων ενώ ιδιαίτερη μνεία έκανε για το έργο της στο Σπίτι του Ηθοποιού. «Ή Τέχνη για εκείνη δεν ήταν απλώς έκφραση, ήταν ευθύνη - και αυτό το μήνυμα το μετέδωσε με συνέπεια και τρυφερότητα.» είπε χαρακτηριστικά.
Έπειτα, ο Άκης Σακελλαρίου βράβευσε την «μούσα του Τάκη Κανελλόπουλου», όπως την αποκάλεσε, Αιμιλία Υψηλάντη. «Αυτή η βράβευση έρχεται να επουλώσει μια πληγή από τη δεκαετία του '70, όταν ο κινηματογραφικός κόσμος βρέθηκε σε έναν διχασμό και αρνήθηκε τον μισό του εαυτό. Τα αποτελέσματα ήταν δυσάρεστα για τη συνέχεια των πραγμάτων. Είμαστε το παρελθόν μας δε μπορούμε να αγνοούμε και να αρνιομαστε αυτό που ήμασταν» ανέφερε η ηθοποιός.
Η Χριστίνα Χειλά - Φαμέλη βράβευσε και τον Βασίλη Καΐλα, «το πιο αναγνωρίσιμο παιδί του ελληνικού κινηματογράφου». «Ελπίζω και στις επόμενες βραβεύσεις να συνεχίσουν να βραβεύονται άνθρωποι με οστά και όχι κατασκευάσματα τεχνητής νοημοσύνης» σχολίασε ο ηθοποιός.
Ο Άκης Σακελλαρίου παρέδωσε βραβείο και στην Μπέτυ Λιβανού η οποία το αφιέρωσε στον σκηνοθέτη Γιώργο Πανουσόπουλο. «Φέτος κλείνω 55 σε αυτή τη δουλειά. Πιστέψτε με, όλα είναι χτες. Μεγάλη τιμή αυτό το βραβείο όμως θέλω να το αφιερώσω κάπου αλλού. Στον άνθρωπο που βοήθησε να γίνω αυτό που βραβεύεται σήμερα» είπε χαρακτηριστικά κατονομάζοντας τον σκηνοθέτη.
Τέλος, ο Σπύρος Παπαδόπουλος βράβευσε τον Γιώργο Κωνσταντίνου. «Αν δε του έδινα εγώ το βραβείο θα γινόταν... φασαρία» είπε αρχικά ο απονεμητής και εξήγησε: «Οφείλω τόσα συγκεκριμένα σε αυτόν τον άνθρωπο. Με πήρε στο πρώτο σίριαλ του Mega (σ.σ. Πατήρ, υιός και πνεύμα, 1989-90) και μου φέρθηκε κυριολεκτικά σαν πατέρας, επαγγελματικά και ανθρώπινα. Θυμάμαι να τον χαζεύω να κάνει όλα αυτά που έκανε» συμπλήρωσε.
Ο Γιώργος Κωνσταντίνου, παραλαμβάνοντας το βραβείο είπε πως νιώθει ότι πλέον οι ταινίες του δικαιώθηκαν και είναι χαρούμενος που συμβαίνει αυτό όσο ο ίδιος είναι εν ζωή, γιατί τα αντίθετα παραδείγματα είναι πολλά. «Από μια χρονολογία και μετά είχα πληγωθεί από τον κινηματογράφο διότι τον καιρό εκείνο περνούσαν πάρα πολύ οι τυποποιημένοι ρόλοι. Εγώ σε κάθε ταινία μου φρόντιζα να έχω διαφορετικούς ρόλους. Ο Κώστας Βουτσάς ήρθε και μου είπε ότι δεν θα πάω μπροστά έτσι και ότι θα πρέπει να “τυποποιηθώ” σε έναν ρόλο, του ψηλού κουτού πχ. Λέει θα με θυμηθείς. Είχε δίκιο. Αρνήθηκα να το κάνω αλλά μετά από 15 ταινίες σταμάτησαν να με παίρνουν. Με τα χρόνια όμως αναγνωρίστηκαν οι ταινιες και ευτυχώς είμαι ακόμα εν ζωή. Ο,τι έκανα στο σινεμά με δικαίωσε τώρα, που ο κόσμος είδε διαφορετικά τις ταινίες. Και τι κέρδισα από όλα αυτά; Την αγάπη του κόσμου, αυτή έμεινε - τα λεφτά τα φάγαμε» κατέληξε ο ηθοποιός.
Η εκδήλωση συνεχίστηκε με μια σύντομη συζήτηση με το κοινό και πολλές αναμνηστικές φωτογραφίες.
Αξίζει να σημειωθεί ότι το παρόν στην συγκινητική εκδήλωση έδωσαν μεταξύ άλλων ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης, Στέλιος Αγγελούδης και ο ΥΜΑΘ, Κώστας Γκιουλέκας.
